Afbeelding 1. Ontsluiting van de gesteenten bij de Schladter Brücke in de Eifel

De gesteenten die we hier vinden, stammen uit het Emsien (407 – 398 miljoen jaar geleden). Dat is een etage uit het Onder-Devoon (afbeelding 2). In die tijd maakte de Eifel deel uit van een uitgestrekt sedimentatiebekken waarin zich een zee bevond. Door de voortdurende daling van het sedimentatiegebied, werd in de loop van het Onder-Devoon een dik sedimentpakket van vooral zand en klei afgezet. Dit zand en die klei verhardden later tot zandsteen/kwartsiet en leisteen. 

Door de botsing van de oercontinenten Laurussia en Gondwanaland werden vervolgens hele pakketten gesteenten – waaronder de hier genoemde zandsteen/kwartsiet en leisteen - in elkaar gedrukt en vond gebergtevorming plaats. Bij dat in elkaar drukken van die gesteenten ontstonden op meerdere plaatsen mooie gesteenteplooien. 

Afbeelding 2. De stratigrafische indeling van het Devoon.	Afbeelding 3.  Anticline bij de Schladter Brücke.

De gebergtevorming waar we het hier over hebben, staat bekend als de Varistische orogenese (gebergtevorming) , ook wel bekend als de Hercynische orogenese (gebergtevorming). Deze gebergtevorming vond ongeveer 390 tot 300 miljoen jaar geleden plaats. De Eifel werd toen tot een gebergte omhoog gedrukt. 

Bij de anticline van de Schladter Brücke (afbeelding 3) hebben we een goede mogelijkheid om de vervormingen van het gesteente van dichtbij en in detail te bekijken. De al eerder genoemde, geplooide banken van zandsteen/kwartsiet worden er afgewisseld met banken geplooide leisteen. Zandsteen/kwartsiet is brosser dan de ‘soepelere’ leisteen. Daardoor breken de banken zandsteen/kwartsiet (afbeelding 4) sneller dan de leisteenbanken die meer als boetseerklei reageren en bij de plooiing eerst plastisch vervormen om dan bij toenemende druk verder te splijten (foliatie, afbeelding 4). 

Afbeelding 4. Gebroken zandsteen/kwartsiet (links) en vervormde en verder gespleten (foliatie) leisteen (rechts).

Andere mooie voorbeelden van anticlines die ook op deze website worden besproken, zijn de Teufelsley in het Kalltall (Duitsland), de (grote) anticline van Durbuy, de kleine anticline van Durbuy en de anticline van Wavreille (alle drie in België). 

Geraadpleegde literatuur 

• Wilhelm Meyer, Geologie der Eifel, E. Schweizerbart’sche Verlagsbuchhandlung (Nägele u. Obermiller), Stuttgart 1994. 

• Elisabeth Rieder, GEO-Begleiter Vulkaneifel, Vulkaneifel Touristik & Werbung GmbH, Daun 1998. 

• GEO-Route infobord Aufschluß „Schladter Brücke“ zoals dat in september 2012 te zien was bij de ontsluiting.

Bij de beschrijving van de locatie is sprake van een momentopname. De kans bestaat dat de situatie en het aanzien op een later tijdstip niet meer hetzelfde zijn. Beschouw de vindplaatsgegevens dan ook als richtlijnen die in mindere of meerdere mate veranderd kunnen zijn. Bepaal zo nodig vooraf aan de hand van kaarten of de beschreven situatie overeenkomt met de werkelijkheid.