|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Megalieten (menhirs, dolmen, e.d.) in DuitslandDeel 1: inleidingKLIK HIER VOOR ALGEMENE INFORMATIE OVER MEGALIETEN Megalitische monumenten in Duitsland Het
overgrote deel
van de Duitse megalitische monumenten uit voornamelijk het Neolithicum
ligt in de noordelijke deelstaten Schleswig-Holstein, Niedersachsen en
Mecklenburg-Vorpommern. In de meeste gevallen gaat het daarbij om
megalitische grafmonumenten die in Duitsland zijn ingedeeld in Urdolmen,
Großdolmen en Ganggräber.
Het meest eenvoudig zijn de Urdolmen (wat we zouden kunnen vertalen als
'oerdolmen') die in het algemeen twee draagstenen en
één
deksteen hebben waarmee een kleine, meest rechthoekige grafkamer
gevormd wordt. De Großdolmen (te vertalen als 'grootdolmen')
hebben een groter aantal draagstenen en eveneens meerdere dekstenen. Ze
zijn langwerpig van vorm en de ingang bevindt zich bij een van de
uiteinden. De Ganggräber (ganggraven) bestaan eveneens uit een
groter aantal draagstenen en meerdere dekstenen. De toegang ervan
bevindt zich aan een van de lange kanten van het graf; hij wordt
gevormd door een lange of korte gang. Oorspronkelijk waren deze
megalitische graven overdekt met een aardheuvel die begrensd kon zijn
door een krans van grotere stenen die wel wordt aangeduid als Hünenbett.
We kennen echter ook Hünenbetten waarin de begrafenissen niet
in
een megalitische grafkamer hebben plaatsgevonden maar waartussen alleen
een grafheuvel werd opgericht. In de literatuur is ook sprake van
Hünenbetten waarin Steinkisten
(steenkisten)
voorkomen.
Deze megalitische grafmonumenten zijn tijdens het Neolithicum (Nieuwe
Steentijd) gebouwd door het uit akkerbouwers en veetelers bestaande
volk van de Trechterbekercultuur. Tegenwoordig zijn er in Duitsland nog
zo'n duizend van deze monumenten. In het verleden zijn dat er echter
veel meer geweest, mogelijk zelfs zes keer zoveel. In de afgelopen
eeuwen zijn er vele gesloopt. De grote stenen werden in stukken
geslagen of opgeblazen om ze vervolgens te gebruiken bij wegenbouw, het
oprichten van gebouwen, enzovoorts. Ook is een deel moedwillig gesloopt
omdat ze niet strookten met de heersende godsdienstige opvattingen. En
het kwam natuurlijk voor dat men gewoon vond dat ze in de weg stonden,
bijvoorbeeld op akkers. De overgebleven megalitische grafmonumenten in
Duitsland verkeren ook lang niet allemaal in opperbeste staat. Voor het
maken van de megalitische grafkamers heeft de mens in de meeste
gevallen gebruik gemaakt van zwerfstenen die tijdens het laatste
glaciaal door de gletsjers naar het noordelijk deel van het land zijn
aangevoerd.
Het Sprockhoff-nummer Megalitische monumenten worden in Duitsland vaak met een nummer aangeduid; het zogenaamde Sprockhoff-nummer. Ernst Sprockhoff was een Duitse oudheidkundige. Hij overleed in 1967 in Kiel. Tijdens zijn leven stelde hij een catalogus van megalitische monumenten samen. Elk monument kreeg daarbij een nummer: het Sprockhoff-nummer. Zo heeft bijvoorbeeld het 'Urdolmen von Neu Gaarz' in Mecklenburg-Vorpommern Sprockhoff-Nr. 326. Foto's van megalitische grafmonumenten en menhirs De foto's van megalitische grafmonumenten en menhirs met beschrijvingen zijn verdeeld over 2 aparte pagina's: In deel 2 is een aantal megalitische monumenten uit verscheidene deelstaten in Duitsland opgenomen. In deel 3 gaat het om megalieten uit de deelstaat Niedersachsen. Deze deelstaat grenst direct aan de noordelijke helft van Nederland. Klik hier voor deel 2 met foto's en beschrijvingen van de onderstaande megalitische monumenten in Duitsland:
Tekst: Jan Weertz
Foto's: Jan en Els Weertz |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
© De Belemniet |